ప్యారిస్‌ లో ఇషితా

ఒక్క ఛాన్స్… జీవితాన్నే మార్చేసింది!

హైదరాబాదు – ఒక చల్లని ఉదయం.
బంజారాహిల్స్ లోని చిన్న మధుర అపార్ట్‌మెంట్‌లో, ఇషితా టైప్ చేస్తోంది – లాప్‌టాప్ ముందు, కాఫీ కప్పుతో, మసులుతున్న కలలతో.

ఆమె వయసు 26. స్మార్ట్, తెలివైన, కానీ ఒక చిన్న స్వప్నంతో బతుకుతోందేమో… పెద్ద అవకాశం కోసం ఎదురుచూస్తూ.

ఇషితా ఫ్రెంచ్ వంటకాలపై బాగా ఇష్టపడుతుంది. కానీ ఒక ఫుడ్ కంపెనీలో సోషల్ మీడియా మేనేజర్‌గా మాత్రమే పని చేస్తోంది. ఆఫీసులో చాలామంది ఆమె టాలెంట్‌ను అసలు గుర్తించరు. కానీ ఆమె కల – ఒకసారి బయటకి వెళ్లి, తనను తాను చూపించుకోవాలన్నది.

ఆ రోజు ఉదయం, ఆమెకి లైఫ్ మార్చే ఫోన్ కాల్ వచ్చింది.

“ఇషితా, హాయ్, ఈషా మెడమ్ ఇక్కడ నుండి లీవ్ తీసుకుంది. ఆమె ప్లేస్‌లో ఫ్రాన్స్‌లోని మా బ్రాంచ్ కి ఎవ్వరైనా అవసరం. నీవే ఆ ఛాన్స్ పొందావు.”

ఆమె మేనేజర్ భాస్కర్ ఫోన్‌లో చెప్పాడు.

“ఫ్రాన్స్? నేను?” – అచ్చం కలలా అనిపించింది.

“ఒక్క సంవత్సరం. బట్స్ యు హావ్ టూ లీవ్ ఇన్ 5 డేస్.”

ఒకేసారి ఉద్రేకం, భయం, ఆనందం అన్నీ కలిపి ఆమె గుండెను గజిబిజి చేసేశాయి.

అమ్మా.. నాన్నా.. నేను వెళ్తున్నా

ఆ రాత్రి ఇషితా తల్లిదండ్రులకు చెప్పారు.
తన నాన్న భాస్కరరావు ఒక తెలుగు టీచర్, తల్లి సంధ్య ఒక హోమ్ మేకర్. మొదట్లో కంగారు పడినా, ఆమె కళ్ళలో మిన్నుమిన్ను కాంతిని చూసి, ఒప్పుకున్నారు.

“నీకంటే ముందే మేమే ఎగిరిపోతాం ఆనందంతో.. మన అమ్మాయి విదేశానికీ పోతుందని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు.” – తల్లి కన్నీళ్లతో ఆవిడని ఆలింగనం చేసుకుంది.

ప్యారిస్‌కు ప్రయాణం

ఐదవ రోజున ఇషితా రాజీవ్ గాంధీ ఇంటర్నేషనల్ ఎయిర్‌పోర్ట్ చేరింది. గుండెల్లో కలలతో, చేతిలో పాస్‌పోర్ట్‌తో, జీవితంలో తొలిసారి ఒంటరిగా విదేశాలకు.

ఫ్లైట్ నుంచి దిగగానే హాలులో లావుగా చెమటపట్టిన ఒక ఫ్రెంచ్ వ్యక్తి ఒక ప్లకార్డ్ పట్టుకుని ఆమెని ఎదుర్కొన్నాడు:

“Mademoiselle Ishitha? Welcome to Paris!”

ఆయన పేరు మార్టిన్. కంపెనీ వాహన డ్రైవర్. ఆ వాక్యం విన్నప్పుడు, ఇషితా తన ఊపిరి పట్టుకుంది. “ఇదేనా నాలోని కొత్త అధ్యాయం?”

ప్యారిస్ – కలల నగరం

ఆమె అడుగులు వేసిన ప్రతిచోటా కొత్తదనం, ప్రతి వీధీ ఒక కథలా ఉంది. మాఫ్లర్ చుట్టుకున్న ఆమె మొదటి చూపులోనే ప్యారిస్ ప్రేమలో పడింది. ఎఫిల్ టవర్ గోల్డెన్ గ్లోలో మెరిసిపోతుంటే, ఆమె మనసు దాని చుట్టూ తిరుగుతోంది.

ఆమెకి లీఫ్ అపార్ట్‌మెంట్ ఇచ్చారు – చిన్నగానే ఉన్నా, దానిలో కళ ఉందనిపించేది. ఆమె మొదటి రోజు అక్కడే ఒంటరిగా కూర్చుని, కాఫీ తాగుతూ, బాల్కనీలోంచి పారిస్ వీధుల్ని చూసింది. అది మాదిరిగానే – ప్యారిస్ వాసన, కొత్త జీవితం ముసురుతున్నంతగా అనిపించింది.

మొదటి రోజు ఆఫీస్‌లో – సంస్కృతి షాక్!

ప్యారిస్‌లోని కంపెనీ పేరు – Maison de Lune – ఒక ప్రముఖ ప్యారఫ్యూమ్ కంపెనీ. వారు సోషల్ మీడియా మేనేజర్‌గా ఆమెను తీసుకున్నారు.

ఆఫీస్ లోకి అడుగుపెట్టిన మొదటి క్షణం నుండే, ఆమెకు తేడా అనిపించింది.

ఫ్రెంచ్ స్టాఫ్, మెల్లిగా మాట్లాడే టోన్, ఆమెను కొద్దిగా చూస్తున్న కనుసన్నెలు. “ఏమిటి ఈ మొహం.. కొత్త అమ్మాయి ఎవిటో..” అన్నట్టుగా అనిపించేవి.

ఆమె సూపీరియర్ – కమ్మిలె – ఫ్రెంచ్ ఫాషన్‌లో చక్కగా ఉన్న మహిళ. తల వంచకుండా, గర్వంగా నడిచే వ్యక్తి.

“You’re the girl from India? Hmm.. let’s see what you can bring to our brand.”

ఇషితా చిరునవ్వుతో ముందుకు వచ్చింది. కానీ ఆమె లోపలేంటో తెలియని ఒత్తిడితో ఉంది. “ఇది నా ఛాన్స్, నా స్టైల్ చూపించాలి” అన్న పట్టుదల మాత్రం ఉంది.

మొదటి దెబ్బ – ఫ్రెంచ్ ఫుడ్ ఇష్యూ

లంచ్ టైం అయ్యేసరికి, ఆమె టిఫిన్ బాక్స్ తీసుకుంది – మామూలుగా రోట్లతో ఆలు కూర తీసుకువచ్చింది. బాగానే వాసన వస్తోంది కానీ పక్కన కూర్చున్న వారు కొంచెం మొహం వంపేసారు.

కమ్మిలె ఎగబట్టింది:

“Oh, smells… spicy.”

ఆమె లజ్జపడి బాక్స్ మూసేసింది. అప్పుడే ఆమెకి అసలు అంతరాన్ని అర్థమయింది. “ఇక్కడ నేను ఒంటరిగా ఉన్నాను. కానీ అదే ఒంటరితనం నాకు కొత్త బలం ఇవ్వాలి.”

పరిచయం – లూకా

సాయంత్రం, ఇషితా జాగింగ్ కి వెళ్తోంది. ఆమె దగ్గరలోని ఒక కేఫ్ ముందు వాలింది. అక్కడే లూకా అనే యువకుడు ఆమెను గమనించాడు.

లూకా – సాంప్రదాయ ఫ్రెంచ్ షెఫ్, తన హోటల్ కోసం పేస్ట్రీస్ తాయారు చేస్తున్న వాడూ, చిరునవ్వుతో జీవించే మనిషి.

“First time in Paris?”

“Yes… and it’s overwhelming.”

“Don’t worry. Paris scares you first. But then… it hugs you like magic.”

ఆ మాటలు ఆమె గుండెల్లో నిలిచిపోయాయి.

రాత్రి చివర్లో…

ఆ రోజు రాత్రి ఇషితా బాల్కనీలో నిలబడి, తన డైరీలో రాసింది:

“ప్యారిస్ లో తొలి రోజు.
అనుమానాలతో మొదలై, ఆశతో ముగిసింది.
ఈ నగరం నన్ను పరీక్షిస్తోంది, కానీ నేనింకా భయపడట్లేదు.
ఈ ప్రపంచంలో నేను ఒక చిన్న భాగమే అయినా, నాకు ఈ అవకాశాన్ని సాధించగల శక్తి ఉంది.”

ఆమె నిద్రలోకి జారుకుంటూ చివరిగా తలపోయింది –
“ఇది కల అయితే, దయచేసి నన్ను మేలుకోవద్దు.”