ప్రేమ చేశాం…
ఒకరినొకరం మనసారా అర్థం చేసుకున్నాం.
కాలం కదిలింది… మనం మారలేదు… కానీ పరిస్థుతులు మారిపోయాయి.
ఒకానొక రోజు, మన మధ్య ఉన్న తలుపు మెల్లగా మూసుకుంది.
ఎవరూ తప్పు చేయలేదు…
ఎవరూ తప్పు నిరూపించుకోలేదు.
కానీ మన దారులు వేరు అయ్యాయి.
చివరికి మిగిలింది కేవలం కొన్ని జ్ఞాపకాలు…
కొన్ని వేదనలు… కొన్ని చిరునవ్వులు… కొన్ని మౌనపు మాటలు.
అప్పుడు తెలిసింది —
ప్రేమ మాత్రమే కాదు…
సమయం కూడా సరిగా ఉండాలి.
తలుపు మూసుకున్నప్పుడు… దాన్ని తట్టుకోవడంలేదు.
దాన్ని గౌరవించాల్సిందే.
Ending Message:
“ప్రేమిస్తే గొప్పది…
పొయిన వారిని గౌరవించగలగటం మరింత గొప్పది…”
