చులకనగా చూస్తారు…ఎందుకంటే –నువ్వు మనసులో పగ పెట్టుకోదు…నువ్వే ముందు “Sorry” చెబుతావు…నువ్వు "మన" అనుకుంటావు… "నేను" కాదు! ప్రేమ కూడా చూపిస్తావు – అంతకంతకు…
నా కర్మకు దొరికాడని భార్య…నా దురదృష్టం కొద్ది చేసుకున్నానని భర్త…అనుకునే సమయం రావచ్చు! కానీ నిజంగా…మన జీవితంలోకి ఎవరు రావాలో…వాళ్లని పంపేది దేవుడే! బహుశా…ఆమెని…
"నిజంగా... ఒక తల్లి మాత్రమేకూతురు కాపురాన్ని నిలబెట్టగలదు!" కూతురు బాధపడినా పర్లేదుతప్పు చేసినప్పుడుతప్పుని ‘తప్పే’ అని చెప్పగలిగినతల్లిదే నిజమైన ధైర్యం! కొంతకాలానికి...కూతురు కూడా కోపానికి…
ఇష్టమైన పెళ్ళో...ఇష్టంలేని పెళ్ళో...పెళ్లి అయితే జరిగింది కదా!!! ఇప్పటినుంచి ఒక కొత్త జీవితం...ఒక కొత్త మనిషితో...ఆ మనిషి సంతోషం, బాధఇప్పుడు నీ జీవితానికి సంబంధించినవి!…
ఇష్టం లేని పెళ్ళీ...ఇష్టం లేని జాబ్...ఒకటేనా??? జాబ్ నచ్చకపోతే మారచ్చు...ఇంకో జాబ్ ప్రయత్నించచ్చు...ఇంకా బ్రతుకునే అవకాశాలుంటాయి! కానీ పెళ్లి? భార్య నచ్చలేదని...మరో పెళ్లి…
భర్త బయటకు వెళ్ళి —శారీరికంగానో లేకపోతే మానసికంగానో —యుద్ధం చేస్తాడు… ప్రపంచంతో పోరాడతాడు. కానీ భార్య? ఇంట్లో ఉంటూ శారీరికంగా ఉన్నా,అందరితో మానసికంగా నలుగుతుంది……